Αρχιτεκτονικό όραμα

Το έργο αφορά στις φοιτητικές εστίες και εντοπίζεται δίπλα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Αποτελεί ένα φιλόδοξο και πολύπλοκο έργο σε επίπεδο αρχιτεκτονικού αλλά και πολεοδομικού σχεδιασμού. Η αρχιτεκτονική προσέγγιση φιλοδοξεί να καλύψει τις ανάγκες των φοιτητών. Ταυτόχρονα επιδιώκει να εντάξει το μεγάλης κλίμακας έργο κατοικιών ομαλά στο γύρω περιβάλλον. Ο γενικότερος αρχιτεκτονικός σχεδιασμός για αυτές τις κατοικίες στην Κρήτη προωθεί την έννοια της κοινότητας, του “ανήκειν” και της βιωσιμότητας. Με αφετηρία το χαρακτηριστικό τοπίο της Κρήτης όπου το πράσινο και οι ελαιώνες κυριαρχούν, αυτό το έργο είναι ένα παράδειγμα συνύπραξης της αρχιτεκτονικής, της φύσης καθώς και εννοιών που αφορούν την κοινωνία και το αίσθημα του συνόλου σε ένα μεγάλο σύνολο κατοικιών για φοιτητές.

Η ένταξη του συνόλου στο τοπίο

Το πλέον χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιοχής, είναι οι καταπράσινες πλαγιές και οι κατάφυτοι ελαιώνες. Οι σχηματισμοί της φύσης διαμορφώνουν ένα διακριτικό υπόβαθρο που διακρίνει το σύνολο των αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών παραμέτρων για αυτό το έργο κατοικιών στην Κρήτη. Η ελιά, ένα στοιχείο βαθιά συνδεδεμένο με την ιστορία αλλά και την οικονομία της Κρήτης, αποτελεί τόσο κυριολεκτικό όσο και μεταφορικό στοιχείο για τον σχεδιασμό. Ως εκ τούτου, το campus βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το φυσικό τοπίο. Η αρμονική σχέση ένταξης του κτιστού στο φυσικό τοπίο επιτυγχάνεται χάρη στην υιοθέτηση πιο οργανικών μορφών στα κτίρια κατοικιών. Παράλληλα, το συγκρότημα, δεν περικλείεται από τη φύση, αλλά περισσότερο παραδίνεται στη φύση, με αυτή να εισβάλλει στους περιβάλλοντες και κοινόχρηστους χώρους του. Αυτή η δυναμική σχέση αποτέλεσε και κυρίαρχο σημείο του σχεδιασμού.

Τέλος, ένας καθοριστικός παράγοντας στον σχεδιασμό του συγκροτήματος κατοικιών για φοιτητές, αποτέλεσε και η ανάγκη δημιουργίας του αισθήματος ενός κοινωνικού συνόλου. Η έννοια του ανήκειν, αλλά και της ισότητας, αποτυπώνεται και στην κυκλική μορφή των κτιρίων του campus. Η αρχιτεκτονική προσέγγιση του έργου, αντλώντας έμπνευση από τους ελαιώνες της περιοχής, μεταφράζει τα οργανικά σχήματα της φύσης σε κατασκευές και ελεύθερες διαδρομές ανάμεσα στα κτίρια. Δημιουργείτα έτσι ένα σκηνικό αέναης κίνησης.

Master plan και Πολεοδομικός σχεδιασμός

Το master plan για το συγκρότημα με τις φοιτητικές εστίες στην Κρήτη ακολουθεί μία ολοκληρωμένη ιδέα πολεοδομικού σχεδιασμού. Η πρόθεση αυτού ήταν να δημιουργηθεί ένα φοιτητικό campus που αποτελεί τμήμα του γύρω τοπίου, παρά να στέκεται σαν αντίθεση προς αυτό.  Η διάταξη των κτιρίων κατοικιών μέσα στο χώρο του οικοπέδου, έγινε με γνώμονα τη διαχείριση της κλίμακας του έργου. Σημαντικό επίσης ήταν και το ζήτημα της αρμονικής ένταξης του στο περιβάλλον. Σε αυτή την κατεύθυνση, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και οι οργανικές μορφές που υιοθετήθηκαν στον σχεδιασμό των περιβάλλοντων χώρων αλλά και οι κυκλικές κατασκευές.

Επιπλέον, αυτές οι διαδρομές στο συγκρότημα ακολουθούν πιο ελεύθερες πορείες στην προσπάθεια τους να οργανώσουν τον χώρο. Κοινόχρηστοι ελεύθεροι χώροι, σχεδιασμένοι ανέμεσα ή στο τέλος αυτών των διαδρομών, ενθαρρύνουν τις κοινωνικές επαφές. Παράλληλα, λειτουργούν ως σημεία συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών στις φοιτητικές εστίες στην Κρήτη. Στο κέντρο του συγκροτήματος, εντοπίζεται εξάλλου και ένας μεγάλος κοινόχρηστος υπαίθριος χώρος που λειτουργεί ως κομβικό σημείο του έργου.

Η έννοια της βιωσιμότητας στον χωρικό σχεδιασμό

Παρόμοιου τύπου κυκλικοί υπαίθριοι χώροι, βρίσκονται και στο κέντρο των κτιρίων. Η σχεδιαστική επιλογή πίσω από αυτή την αρχιτεκτονική χειρονιμία κατέχει και ένα ρόλο στην έννοια της βιωσιμότητας. Οι εσωτερικές αυτές περίκλειστες αυλές επιτρέπουν τον διαμπερή αερισμό και φωτισμό των κτιρίων. Η κυκλοφορία του φρέσκου αέρα είναι καίριας σημασίας για τις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού σε ένα έργο τέτοιας κλίμακας.

Εν κατακλείδι, το συγκρότημα με τις φοιτητικές εστίες αποτελεί ένα έργο αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής διαχείρισης. Οι χώροι δεν είναι απλά σχεδιασμένοι με όρους λειτουργικότητας και βιοκλιματικού σχεδιασμού, αλλά βρίσκονται σε συνδιαλλαγή με το φυσικό τοπίο. Αφορμώμενος από το χαρακτηριστικό τοπίο της υπαίθρου στην Κρήτη, ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός επιδιώκει να εντάξει αρμονικά το έργο στον τόπο, εμφυσώντας τις αρχές της βιωσιμότητας, της ισότητας και του συνόλου.