Η μονοκατοικία φιλοξενεί μία σύγχρονη τετραμελή οικογένεια. Αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα, δύο διακριτούς όγκους. Η μονοκατοικία στο ισόγειο περιλαμβάνει λειτουργίες που αφορούν την κοινωνική ζωή της οικογένειας, ενώ ο πρώτος όροφος τους πιο ιδιωτικούς χώρους. Επιθυμία των ιδιοκτητών ήταν η καθημερινή ζωή τους να χαρακτηρίζεται από την αίσθηση της διαφάνειας, με άμεση πρόσβαση προς τον κήπο και ανεμπόδιστες θέες από το εσωτερικό. Ταυτόχρονα, σημαντική παράμετρος του ήταν η διαχείριση της ιδιωτικότητας.

Σχεδιασμός της κατοικίας

Αρχικά, η κεντρική είσοδος της κατοικίας, τοποθετημένη επί της οδού, δημιουργεί συνθήκες ιδιωτικότητας.  Η θύρα εισόδου και η άνοδος προς την κατοικία από τους αναβαθμούς, σηματοδοτεί την είσοδο στο κτίριο. Έπειτα, η μονοκατοικία στρέφεται προς τον περιβάλλοντα χώρο, με τα μεγάλα ανοίγματα να ενοποιούν τον εσωτερικό με τον εξωτερικό χώρο. Ως αποτέλεσμα, διαμορφώνεται μία συνθήκη κατοίκησης, όπου αναδεικνύεται η εμπειρία του περιβάλλοντα χώρου και της φύσης. Το σχήμα του οικοπέδου καθοδήγησε επίσης τον σχεδιασμό του κτιρίου σε δύο όγκους. Αυτοί ολισθαίνουν ελαφρά μεταξύ τους, ορίζοντας τα δύο επίπεδα όπου φιλοξενείται το λειτουργικό πρόγραμμα. Τέλος, ένας επιπλέον όγκος στο ισόγειο στεγάζει το γκαράζ.

Ο κάτω όγκος της κατοικίας σε επαφή σχεδόν με το έδαφος και τον κήπο, είναι σε σκουρόχρωμους τόνους. Ταυτόχρονα, ο πρώτος όροφος ολισθαίνει ελαφρώς, με την ανοιχτόχρωμη ογκοπλασία του να τονίζει αυτή την μετατόπιση. Το ισόγειο, με τα μεγάλα ανοίγματα, τονίζει την αίσθηση της διαφάνειας και την άμεση σχέση με τον κήπο. Η είσοδος οδηγεί σε μία ενιαία περιοχή τραπεζαρίας, κουζίνας και καθιστικού. Παράλληλα, οι βοηθητικές λειτουργίες οργανώνονται σε πυρήνα στο κέντρο της κάτοψης, όπου επίσης είναι και η σκάλα ανόδου στον όροφο. Δευτερεύουσα είσοδος υπάρχει και από το γκαράζ, ενώ στο ίδιο επίπεδο βρίσκεται χώρος γυμναστηρίου.

Ο πάνω όροφος, βάφεται λευκός και μοιάζει να αιωρείται. Κυρίαρχο στοιχείο του γίνεται η επιμήκης νότια όψη, με λευκές κατακόρυφες περσίδες. Έτσι, ρυθμίζεται ο ηλιασμός αλλά και επιτυγχάνεται ο φυσικός δροσισμός του στεγασμένου εξώστη. Αυτή η ιδιωτική, υπερυψωμένη αυλή βλέπει προς τον κήπο και το τοπίο.

Περιβάλλοντας χώρος

Τέλος, δόθηκε προσοχή στον σχεδιασμό του κήπου, ένα σημαντικό στοιχείο της καθημερινής ζωής. Η γεωμετρική πορεία προς την κεντρική είσοδο διακλαδώνεται σε ένα ελεύθερο, καμπύλο μονοπάτι. Κατά αυτόν τον τρόπο, δημιουργείται ένα δαχτυλίδι που ενοποιεί τις εσωτερικές και τις εξωτερικές κινήσεις. Ο κήπος, άμεσα ορατός από τον χώρο της τραπεζαρίας και του καθιστικού, αλλά και από τον εξώστη, είναι φυτεμένος σε όλη την επιφάνειά του. Έτσι, δημουργείται μία αίσθηση ιδιωτικότητας στα όρια του οικοπέδου αλλά και πράσινης όασης στο εσωτερικό.